De dissectie van een hemd

Van mijn papa (aka "vavake") kreeg ik dit hemd, om te recycleren. En welke dag is beter geschikt om een bericht over "slow fashion" te posten dan Earth Day?



De stof is een taupe-kleurige babyribvelours, die enkel bovenaan het hemd wat verbleekt was.

In een hemd zit veel stof, te veel voor een broekje vond ik. Omdat ik mijn zoon moeilijk een hemdkleedje kan aandoen, ging ik voor een salopet. Het patroontje haalde ik hier.

Als ik 1 ding geleerd heb uit de biologie-dissecties, dan is het wel dat je eerst goed moet observeren voor je begint te snijden (aja, want eens te ver, kunt ge niet meer terug). En dus werd er gepuzzeld met de patroondelen. Ik wou de rij knoopsgaten als bandjes gebruiken. Aangezien de knoopsgatrij smaller was dan de bandjes van het patroontje, paste ik het patroon nog wat aan. Vóór het verknippen, haalde ik er met mijn découvit de borstzak af, om die dan te hergebruiken als voorzakje op de salopet.


En dit is wat er na de dissectie overbleef.


Niet veel denkt u? Fout! Ik kreeg er nog een broekje uit:

Hij is precies al helemaal klaar voor de chiro! Het patroontje haalde ik uit de huidige Knippie (2011-2; patroonnummer 6), alleen liet ik de tierlantijntjes (zakken, rits, ...) achterwege.

En wat bleef er over van het hemd?
Nog net genoeg voor een zeverlapke! Al dwingt de eerlijkheid mij te zeggen dat er ook een nieuwe stofje aan te pas kwam.
En nu blijft er echt bijna niets meer over: nog wat knopen en kleine restjes. Misschien nog net genoeg voor een poppenbroek. Wie weet. Maar dat zal dan toch voor een andere keer zijn.

En na deze 3 stukken, kan ik u met trots melden dat mijn ellentrieken machien haar eerste projecten uitstekend aan elkaar heeft genaaid. Dat is nog eens een gerief jong!