Om de kleuren te kiezen van Loes haar geboortekaartje, ging ik eens snuisteren op mijn "Colour" pinterestbord. Ik ging voor een combinatie van mosterdgeel, mint en donker appelblauwzeegroen.
Net zoals bij Wout en Fien,
wou ik met die kleuren zelf de suikerbonentraktaties maken. Zowel bij
Soft Cactus als bij Hawthorne Threads vond ik stofjes met de juiste
kleurencombinaties.
Verschillende ideeën gingen door mijn hoofd, van eenvoudig tot heel complex. Sowieso wou ik graag iets "nuttigs" maken; iets dat de mensen niet zouden weggooien wanneer de laatste suikerboon opgegeten is.
Zo kwam ik -een maand voor mijn uitgerekende datum- op het idee van een sleutelhanger met daaraan een klein zakje voor muntstukjes.
Ik maakte zelf een patroon in de gewenste afmetingen en dan kon het
bandwerk beginnen: honderden lapjes knippen, verstevigen, naaien,
drukknoopjes bevestigen, en alle zakjes met de hand dichtnaaien (kan
iemand mij tegenhouden wanneer ik nog eens zo'n zot idee heb?).
Ik maakte de zakjes in drie verschillende stoffencombinaties. De reacties op de zakjes zijn heel positief, en geven veel voldoening...
Voor de kinderen koos ik een niet-eetbare traktatie: ik kocht stoepkrijt, verpakte dat per 2 stuks in mica-folie en kleefde er een Loes-sticker op.
Om de collega's op mijn werk te trakteren, maakte ik een middelgroot matroesjka-zakje volgens de handleiding van An van Straight Grain. Anderhalve kilo suikerbonen erin, en grabbelen maar ;-)
