Tijdens mijn blogverlof werd er niet geblogd, maar wel genaaid. Eerste grote opdracht: 19 (!) baby's van vrienden en collega's voorzien van een zelfgemaakt kraamcadeautje.
Zo maakte ik een jasje voor Berre, uit het boek "Zo geknipt". Omwille van mijn panische angst voor drukknopen, gebruikte ik velcro voor de sluiting.
Gustavo, een kwart Belg en drie kwart Portugees, kreeg een rugzakje, patroon opnieuw uit "Zo geknipt".
Jorre kreeg een gehaakt dekentje.
Een omkeerbare overgooier voor Clara...
... en één voor Marie-Amélie, beiden volgens dit patroon.
En dan maakte ik nog 14 slabbetjes, omdat bandwerk soms gewoon kei-efficiënt is...
... en je nooit genoeg slabbetjes in huis kan hebben!
Amai, schoon gerief!
BeantwoordenVerwijderenWow, wat een produktie!
BeantwoordenVerwijderenamai, wat een babies!! En wat een leuke kadootjes!!
BeantwoordenVerwijderenJij bent goed bezig geweest! Heel mooi allemaal, vooral het jasje is prachtig.
BeantwoordenVerwijderenWat een collectie zeg! En wat een energie! ;-)
BeantwoordenVerwijderen19?! Zotjes! En inderdaad, bandwerk is efficiënt, en zelfs plezant voor dit soort dingen. Mooi om te zien, al die kleurtjes!
BeantwoordenVerwijderen19 oh jee, ik vind 5 al veel. Maar schone kado's, de kinders mogen content zijn!
BeantwoordenVerwijderenJawadde! Mooi werk!
BeantwoordenVerwijderenPaniek is echt niet nodig : koop een goede knijptang en bijhorende drukknopen en de rest gaat als een fluitje van een cent!
BeantwoordenVerwijderenVroeger was ik te gierig en klopte de drukknopen er met een hamer in .
Vaak liep dat verkeerd af. Met de tang lukt het perfect! Wel goed kijken de eerste keren om het er juist op te leggen!
Groetjes
Annemie
Van een inhaalbeweging gesproken! Mooi!
BeantwoordenVerwijderenBergen werk verzet, zo te zien ! Knap !
BeantwoordenVerwijderengij zotteke, zo ijverig
BeantwoordenVerwijderenAmai, zoveel genaaid. Super gewoon
BeantwoordenVerwijderen