maandag 6 september 2010

Pralientje

Soms wordt een mens al eens gedwongen om zijn grenzen te verleggen. Zoals wanneer "pop" geantwoord wordt op de vraag wat het nichtje wil voor haar tweede verjaardag.

Dus begaf ik me op onbekend naaiterrein (stiekem wou ik al lang eens een "tante hildeke doen"), met dit als resultaat:

Omdat ik eerst niet goed wist hoe te beginnen, keek ik hier eens hoe het moest, en tekende ik op basis daarvan zelf een patroontje.

Pralientje werd een mini-versie van het nichtje: bruine oogjes, 2 bruine staartjes en een froefroetje, gek op roze en zot van handtassen.

En omdat een dame al eens graag van outfit wisselt, kreeg ze ook nog een extra kleedje (ook te dragen als bloesje) en een rokje.
Dit alles in een bijpassend zakje dat het nichtje ook als handtas kan gebruiken.

In de auto op weg naar het verjaardagsfeestje kreeg Pralientje ook nog een gehaakt sjaaltje. Omdat Pralientje haar sjaaltje niet zou verliezen, werd het afgewerkt met een knoopsgat en een bloemetje als knoopje.

Ik was even opgewonden als het nichtje toen het pakje openging, maar al vlug kreeg ik het mooiste bedankje dat een poppenmaakster zich kan wensen: een oprechte dikke zoen van de 2-jarige...

2 opmerkingen:

  1. Zo super geslaagd! Woow, je grenzen verleggen kan chique resultaten opleveren, knap! Er mogen nog vriendjes volgen;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Schattig! Handgemaakte poppen zijn de allerbeste kado's!

    BeantwoordenVerwijderen