Ik recykleer! (1)

Vandaag geen gastpost, maar een eigen bijdrage.

Ik heb een zwak voor streepjes, altijd al gehad. Dus toen ik op een rommelmarkt dit jurkje zag hangen (maatje 34 en een kapotte rits), trok het meteen mijn aandacht.

Die veel te kleine maat en kapotte rits maakten dat ik met de jurk voor mezelf niets kon maken. Het moest dus iets worden voor de zoon. En opnieuw overwon mijn liefde voor streepjes het gegeven dat mijn zoon in meisjeskleren zou rondlopen.


Het werd een heel gepuzzel. Maatje 34, daar zit echt niet veel stof aan. Dus om daar een hemd bestaande uit 2 voorpanden, een rugpand, 2 mouwen, 2 schouderstukken en een kraag uit te krijgen, dat was niet evident. Gelukkig past mijn zoon nog in maatje 98: een 104 was onmogelijk geweest.

Ik had graag voor- en achterpand in biais gesneden, maar moest uit noodzaak de strepen van het voorpand verticaal laten lopen. En voor het binnenste schouderstuk en de onderkraag moest ik noodgedwongen in mijn lapjesmand duiken.

Maar o, wat een voldoening wanneer de puzzelstukjes in elkaar vielen!

Streepjes, zijn er eigenlijk mensen die dat niet graag zien?