Juffen- en meestercadeaus

Wout wou zelf een cadeautje maken voor de meester "met mama haar naaimachine". Vorige zomer liet ik hem een schort en een knuffel stikken, dus hij stond erop dat hij het zélf zou doen. We brainstormden samen wat hij voor de meester zou kunnen maken, en zo kwamen we uit bij kussentjes (een handtas zag hij zo niet zitten ;-) ). De meester werkt in de mierenklas, en in mijn stoffenkast had ik nog een perfect stofje liggen.

Aangezien ik niet mocht helpen stikken, gingen we voor een heel eenvoudig overslagkussen - zonder paspel, rits of knopen. Met de juiste vouwtechniek moest Wout daardoor per kussen enkel twee keer rechtdoor en twee keer zigzag stikken.

Hij was supertrots op het resultaat...

Fien is nog wat te klein om te helpen naaien, daarom maakte ik voor haar 4 juffen een An-tasje. Ideaal om wat stofrestjes te verwerken...

 Wij zijn klaar voor de vakantie!

Recyjongenskleren

Er werd hier redelijk wat gerecykleerd voor Wout de laatste tijd, alleen geraakten de recykleren niet tot op mijn blog.

Ik maakte een Billie uit een mannen-t-shirt, 

een zomerpyjama uit twee t-shirts,

... en nog een zomerpyjama uit een polo en en mannenhemd 

(mét behoud van de oorspronkelijke knoopjes). 

Als patroon voor de pyjamashirts gebruikte ik Billie en Gingerbread (uit Home Made Mini Couture), voor de broekjes het leggingpatroon uit Ottobre 6/2012.

Ik kreeg al van enkele mensen de vraag of er nog een vijfde editie van "Recykleren" komt, maar eerlijk gezegd weet ik het op dit moment nog niet. Het vraagt wel wat energie, en ik weet niet of er genoeg mensen zijn die een vijfde editie echt interessant zouden vinden. Wat denken jullie?

Grace²

Loesje had dringend wat zomerkleren nodig. Ze heeft dan wel een oudere zus, maar die werd in een ander seizoen geboren en zat op een andere groeicurve. Waardoor Loes op dit moment perfect in de babywinterkleren van Fien past. Daar zijn we dus niets mee bij deze zomerse temperaturen...

 

Ik maakte dus tweemaal een Grace-jurkje, in maat 74 en zonder mouwtjes (want ik hou niet zo van frulletjes). 

Ik hou wél van kleurtjes in de kinderkleerkast, en koos voor het ene jurkje een mint flamingostofje (overgenomen van Katja) en voor het andere een restje bloemenstof (overschot van Fiens verjaardagsrokje).

 

Kamsnaps op de rug, héél handig bij het aankleden van friemelkont Loes. 

 

 

Oh, wat hou ik van haar kleine handjes, haar mini-voetjes, haar wangetjes om in te bijten, de dubbele weerborstel in haar haar (net zoals haar broer), ...

Fien herkende meteen dit stofje, verdween in haar kamer met de woorden "Ikke ook bloemetjes zoals Loeschie Schnoeschie aandoen", en kwam er getwind terug uit.

 

En ja, dat is een berenmuts op haar hoofd. Het kind heeft nu eenmaal een voorkeur voor winterse accesoires in de zomer...

De naaidip voorbij

In 2016 werd hier nog niet zo zot veel genaaid. Geen goesting, geen inspiratie, meer zin andere tijdsbestedingen.

Nu ik terug aan het werk ben, lijken de ideeën echter terug te komen (typisch). Het eerste project waarbij ik echt weer genoot van het maakproces, is een hemdje dat ik naaide voor Wout, ter gelegenheid van het doopsel van Loes.

Een Theo in maat 122 kreeg ik niet uit de stof, een Gingerbread (uit Home Made Mini Couture) wel. Een beetje spijtig, want Theo valt véél mooier dan zo'n Gingerbread... Maar de goesting om te naaien is terug, en dat is de verdienste van dit hemdje.

Krokusvakantie = knutselvakantie

"Do more of what you love". Dat is één van de redenen waarom ik na mijn bevallingsverlof nog even voltijds ouderschapsverlof opneem. Hoewel ik mijn werk supergraag doe, ben ik heel dankbaar dat ik nog wat langer kan en mag thuisblijven. Die eerste maanden met een nieuwe baby wil ik voor geen geld van de wereld missen.

En door overdag thuis te zijn, is er tijd. Tijd om te cocoonen met de jongste, tijd om te spelen, tijd om voor te lezen, tijd om zelf een boek te lezen, tijd om te gaan wandelen, tijd om rustig de dag te beginnen, tijd om na school bezig te zijn met de kinderen in plaats van met de was / kook / werk / ... 

En dus ook: tijd om te knutselen. Want ik doe dat gewoon graag, en mijn kinderen ook. En is het het ideale alternatief voor wat we doen in vakanties als we geen grieppatiënten hebben: zoveel mogelijk naar buiten te gaan. Dus werd er deze vakantie geknutseld. Veel geknutseld.

Een peuter en een kleuter hebben een beetje andere vaardigheden. Maar afgezien van het iets kortere concentratievermogen van de peuter was dat niet echt een groot probleem.

Er werden pomponrupsjes-op-wasknijpers gemaakt,

er werd kledij ontworpen met stofrestjes, 

 er werd geschilderd, 

er werden indianenhoeden gemaakt, 

 er werden 10 000 luchtballonnen gekleefd,

en er werd héél veel getekend en gekleurd. 

Het hoeft helemaal niet spectaculair of estethisch verantwoord te zijn. Als we ons maar amuseren. Maar het was best wel een intensieve week ;-)

De suikerbonen van Loes: gratis patroon en handleiding

Ik kreeg al een aantal keer de vraag of ik eens wou uitleggen hoe ik de doopsuikerzakjes van Loes gemaakt heb. Daarom digitaliseerde ik het patroon en schreef een beknopte werkbeschrijving uit.

Voor wie er aan wil beginnen, wel even een kleine waarschuwing: het maken van deze zakjes is nogal arbeidsintensief. Ik deed alles in bandwerk, en rekende achteraf uit dat ik toch ongeveer 20-25 minuten per zakje bezig was... Maar laat dat u vooral niet tegenhouden ;-)

Het patroontje kan je hier downloaden.

Een korte werkbeschrijving:

1. Knip de patroondelen uit.

2. Op de patroondelen staat aangegeven bij welke stoffen ze horen. Speld de patroondelen op de respectievelijke stoffen en knip uit (de naadwaarde is reeds inbegrepen).

3. Verstevig het stofje dat je aan de buitenkant van het zakje wil. Dit doe je door deel A in de buitenstof te verstevigen met vlieseline A’ en deel B met vlieseline B’.

4. Leg het stuk A in voeringstof op het stuk A in buitenstof (goede kanten op elkaar). Stik ze aan elkaar zoals aangegeven op de figuur. Let op: indien je stof een duidelijke onder- en bovenkant heeft (vb. auto’s, kindjes, diertjes, …), let er dan op dat je de bovenzijde doorstikt (anders staan de auto’s, kindjes of diertjes straks op hun kop).

5. Strijk de naad open, keer de voering en de buitenstof naar de goede kant en strijk nogmaals. Het stuk dat je nu maakte noemen we stuk C.

6. Plooi een stuk biaisband dubbel en stik samen. Snij deze koord in stukjes van 4 cm.

7. Leg de voeringstof van deel B met de goede kant naar boven op de tafel. Leg daarop het stuk C, maar met de voeringstof naar onder. Plooi het stukje biais dubbel en leg het met het lusje naar binnen op 1 cm van de bovenrand van stuk C. Plak vast met washi- of schilderstape, anders zal het lusje verschuiven tijdens het stikken. Bovenop dit stapeltje leg je deel B van de buitenstof, met de goede kant naar onder. Let op, indien je een stofje gebruikt met een duidelijke boven- en onderkant, dan moet je nu dit stofje omgekeerd erop leggen (de bovenkant onderaan), anders staan de auto's, dieren of kindjes straks op hun kop.

8. Stik de “sandwich” die je in stap 7 maakte rondomrond door met een naadwaarde van 3/4 cm, maar laat onderaan een keergat.

9. Knip de hoekjes weg en keer naar de goede kant.

10. Sluit het zakje onderaan met de hand.

11. Zet 1 of meerdere knopjes of kamsnaps aan je zakje.

12. Draai een sleutelhanger in het lusje, en hang het naamkaartje aan deze sleutelhanger. Ik kocht de sleutelhanger bij Veritas, de vierkante etiketten komen van de AVA. 

Wie het ziet zitten: ik ben heel benieuwd naar de foto's van jullie eindresultaat!

De pyjamaprinses

Het is bijna carnaval, en na een blik in de verkleedkoffer stelde ik vast dat we -op enkele hoeden van mijn bomma zaliger na- niet echt meisjesverkleedkleren hadden.

 Fien verkleedde zich tot nu toe altijd in Bob (Wendy) de Bouwer, Wickie (Vicky) de Viking, Piet (Petra) Piraat, een vrouwelijke kapitein of meisjesversie van Mega Toby, Bat(wo)man of als brandweervrouw. 

Op zich niets mis met wat emancipatie, maar hoewel mijn oudste dochter heel wat stoere kanten heeft, staat ze ook graag voor haar spiegel te draaien met een rokje of kleedje. 

Wat ze dan wou zijn? Kaadie (K3) of een pjinschesch (prinses). Een regenboogkleedje naaien, dat zag ik nu niet meteen zitten, een prinses wel.

Net als heel veel van mijn recykleerprojecten, zat het idee voor dit jurkje al heel lang in mijn hoofd. Ik kreeg ooit een satijnen pyjama en slaapkleedje cadeau voor kerst. Na enkele keren dragen, had ik door dat glibberig satijn toch niet echt mijn favoriete pyjamastof is. Het slaapgoed verdween enkele jaren in mijn hoop te recykleren textiel.

Het patroontje voor een prinsessenjurk met pofmouwtjes vond ik in een oude Ottobre (lente 2007 - leve het archief in de naailes). Ik tekende meteen maat 104 over zodat ze het jurkje over haar gewone kleren aankan.

Een sierlintje en de originele pyjamaknoopjes geven het voorpand iets extra; terwijl het originele voorpand met knopen dienst doet als rugsluiting.

Ik mat niet op voorhand hoe lang de jurk moest zijn, ik gebruikte gewoon de twee breedste en langste stukken die in de pyjama zaten en zette er nog een sierkantje onder. En toevallig komt dat tot net aan haar voetjes. Soms moet je wat geluk hebben.

Het jurkje wordt hier bijna dagelijks gedragen. Hopelijk kan en wil ze het dragen tot het aan haar knieën komt ;-)

6 - UWYH

Mijn oudste kind wordt morgen 6, ik kan dat bijna niet geloven... Gisteren mocht hij voor het eerst een feestje geven voor enkele vriendjes en vriendinnetjes van zijn school. Een feestje met 6 kleuters, dat deed mijn jeugdbewegingleidstershart sneller slaan. 

Op Pinterest vind je heel wat superideeën voor decoratie, taarten, knutselactiviteiten, spelletjes, ... Maar door het koude weer en het feit dat ik liever wat cocoon met de baby dan enkele winkels af te schuimen voor materiaal, ging ik voor een UWYH-feestje (use what you have). 

"Ik lust enkel cake die wij zelf bakken" zegt de zoon altijd, en dus maakte ik een gemarmerde basiscake, uit mijn jaren '70 editie van het boerinnenbondkookboek. Wij zijn hier ook niet zot van gekleurde suikerglazuur of marsepein, en ik was dus blij dat ik op mijn Party-Pinterestbord deze taart terugvond.

Chocoladeglazuur, dat kan ik nog net maken en hier in huis hebben we genoeg Lego-bouwvoertuigen.

Terwijl ik de bouwput vulde met Maltesers, cakekruimels en chocoladekorrels ...

... metselde de zoon een muurtje met Twix, Mars en Snickers-bakstenen en choco als cement. 

Mijn kinderen zijn enorme fruiteters, en op een feestje geef ik dus graag ook wat fruit.

Ik ging eerst een klassieke isomo-bol-vol-prikkers maken, maar toen viel het mij op dat een houten brochette-stokje precies in de handen van een Lego-ventje past. 

Met een vrolijke fruitparade als resultaat.

Tips voor wie het ook wil proberen:
- de stokjes met een ideale diameter voor Lego-handjes kocht ik ooit bij Delhaize
- als het het stokje achteraan vastklemt in de hand van het achterste Lego-mannetje, kan je het gewoon op het hand van het voorste Lego-mannetje laten rusten.

Qua activiteiten was er een schattenjacht, waarbij ze een muziekpak vonden. Daarin zaten opdrachtjes, en daarbij viel mij op dat ook de eenvoudige spelletjes erg succesvol waren ("Joepie, we mogen verstoppertje spelen", "Yes, tekenen!").

Eén van de opdrachten groeide -onbedoeld- uit tot een echt succesnummer. De oorspronkelijke opdracht was: "Maak een brug met Duplo waar je zelf onder kan". De brug die ze eerst bouwden was redelijk ruim, en de kinderen kwamen op het idee om hem telkens wat kleiner te maken en te kijken of ze er nog onderdoor zouden kunnen. Spanning en hilariteit, deze Duplo-limbo!

Ze mochten ook een gezicht tekenen op een papier met een gaatje in, waar achteraf een lolly werd tussengestoken. Een losse interpretatie van deze pin.

En op het laatste deden we nog een spelletje in het donker, met lichtstaafjes en ballonnen (allebei overschotjes van eerdere feestjes), geïnspireerd op deze pin. Alleen kon ik daar geen deftige foto's van trekken ;-)

In de klas trakteert hij morgen met een trein à la Villa Speelmama, en voor degenen met een melk- of suikervrij dieet maak ik fruitdolfijnen. Kortom: leve Pinterest!

Update: (nachtelijke) foto's van de klastraktaties

Autotheo

Ik begin dit blogbericht met een nieuwjaarswens: ik wens iedereen geluk in grote en kleine dingen in 2016!

Wout kreeg voor de feestdagen een nieuw hemdje, een Theo uiteraard. Hij koos het stofje helemaal zelf in de winkel. Aangezien het stofje redelijk druk ik, koos ik deze keer een heel eenvoudige versie van de Theo: zonder hoekjes, paspel of zakjes maar mét retrokraag.

Dankzij de wekelijkse naailessen, heb ik elke week wat tijd om te naaien. Alleen dat bloggen, daar kruipt tegenwoordig wat vertraging in. Toch vind ik het leuk om hier mijn eigen naai-archiefje te hebben op het web (wat voor mij ook de grootste reden was om een blog te beginnen). Ach, we zien wel wat de blogfrequentie wordt in 2016...

Feestkleedje

Voor "kleine" Loes maakte ik een -gerecykleerd- feestkleedje, en ook "grote" Fien wordt in het nieuw gezet voor de feestdagen.

Ik kocht een glittergouden giletje, en matchte dat met een stofje dat ik in april in New York kocht bij de City Quilter. De print vroeg om een eenvoudig patroontje, en dus koos ik voor het Grace-jurkje van Griet. Fien past gelukkig net nog in maat 92...